Η ιστορία της τελευταίας σελίδας:
ένα συμμετοχικό πείραμα

Στην τελευταία σελίδα κάθε τεύχους της σχεδίας φιλοξενείται η ιστορία ενός από τους πωλητές της. Αυτή η ιστορία, κάτι ανάμεσα σε βιογραφικό και ημερολόγιο, είναι γραμμένη σε πρώτο πρόσωπο και αφηγείται μέσα σε 700 λέξεις μια ολόκληρη ζωή. Μια ζωή που θα μπορούσε να είναι του γείτονα, του συγγενή μας, δικιά μας.

Το project Η ιστορία της τελευταίας σελίδας, ένα συμμετοχικό πείραμα, είναι αυτές οι ιστορίες. Οι πωλητές της σχεδίας αφηγούνται τις ζωές τους – εκφωνώντας το κείμενο του περιοδικού – και κινηματογραφούν το παρόν τους.

Μετά από μίνι εκπαίδευση, τους δίνεται η ευκαιρία να χρησιμοποιήσουν μία action cam (GoPro) για όσο χρονικό διάστημα επιθυμούν, με την οποία μπορούν να κινηματογραφήσουν ότι θέλουν, έχοντας ως στόχο να μας δείξουν πώς και πού ζουν, να αναδείξουν τα προβλήματά τους, να φωτογραφήσουν πράγματα που τους ευχαριστούν, αγαπημένα σημεία της πόλης, συνήθειες και ανθρώπους.

“Αγοράζω τη σχεδία εδώ και καμιά 25ρια τεύχη, και σχεδόν πάντα τυχαίνει να διαβάζω την τελευταία σελίδα στο Μετρό ή όταν βρίσκομαι κάπου έξω µε κόσμο. Και κάθε φορά µε πιάνει αυτός ο κόμπος στο λαιμό. Συγκινούμαι. Από το θάρρος και τη δύναµη που βρίσκουν αυτοί οι άνθρωποι να κουβαλήσουν το στίγμα και τις συνέπειες της ανεργίας και της έλλειψης στέγης. Έχω δύο αδέρφια 55 και 60 ετών, άνεργοι χρόνια και οι δύο, και σκέφτομαι πόσο πιο δύσκολα θα ήταν τα πράγματα για όλους µας, εάν δεν είχαν την τύχη να τους ανήκουν τα σπίτια όπου µένουν. Αυτές οι ιστορίες είναι κοντινές, αληθινές και αξίζουν της προσοχής µας περισσότερο απ’ ότι του οβολού µας. Και έχει σημασία να ειπωθούν όσο το δυνατόν αφιλτράριστες και ανεπηρέαστες από τα αφηγηµατικά και στυλιστικά κλισέ της τηλεόρασης και του ντοκιµαντέρ. Για αυτόν τον λόγο το συγκεκριμένο project γίνεται σε συνεργασία µε τους πρωταγωνιστές.

Όπως και τα κείµενα, τα πορτρέτα δεν µεµψιµοιρούν, και όπως και η ίδια η σχεδία, τα πορτρέτα δεν στοχεύουν στην επαιτεία, αλλά στην προβολή και ενίσχυση των εννοιών της αλληλεγγύης και της αξιοπρέπειας. H ΙΣΤΟΡΙA ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΣΕΛΙΔΑΣ αισιοδοξεί να γίνει τροφή για σκέψη: µε τον – πάντα υποκειµενικό – ρεαλισµό των πορτρέτων, σκοπός της είναι να κάνει το πρόβληµα της αστεγίας και της παρατεταµένης ανεργίας ορατό, καθώς και να τείνει το ενδιαφέρον του θεατή στον συµπολίτη και συνάνθρωπο που κινείται παράλληλα µε αυτόν, γύρω του, σε μία εξίσου αόρατη διαδροµή µε την δικιά του”, Λευτέρης Φυλακτός, κινηματογραφιστής.

Δείτε τις ιστορίες των πωλητών μας στο https://webdocs.ert.gr/shedia/.